przedmiot użytkowy
now browsing by tag
alkohole
anioł
bitum
bombka
Boże Narodzenie
butla
butle
decoupage
dekor
dekoracja
dekoracje
deska
faktura
farby kredowe
fotografia
herbaciarka
kucie
medalion
metamorfoza
metamorfozy
mika
mixed media
na szkle malowane
ogród
olej
pasta pozłotnicza
patera
patera - malowane szkło
patyna
postarzenia
przecierki
przedmiot użytkowy
pudło
relief
skrzynka
struktura
szkło
szlagmetal
słowa
taca
transfer
vintage
wosk
złocenia
święta
WHITE WINTER…
WHITE WINTER
Światem zaczęła rządzić jesień, a ja – zamiast kolorowymi liśćmi – powitałam ją zimową księgą WHITE WINTER.
Nie wiem czy zainspirowałam się pierwszymi świątecznymi ozdobami, które pojawiły się już w sklepach, czy zadziałała moja wrodzona przekora?
W każdym razie księga jest faktem i jest zimowa, i nawet trochę świąteczna, bo do zimy i świąt nawiązuje zarówno jej kolorystyka (szaro-perłowo-biała) jak też i główne motywy zdobnicze (choinki i bombki).
Jest to kolejna moja inspiracja dla Sztuki Zdobienia – znajdziecie tam wykaz wszystkich użytych przeze mnie mediów i opis wykonania księgi.
ARRIVEDERCI ESTATE…
Lato nieubłaganie zmierza ku jesieni.
Kończy się czas spacerów po łąkach i lasach, zachwytów nad każdym kwiatem, każdym liściem i najmniejszą trawą.
Kończy się czas wakacji i beztroskiego leniuchowania.
Ale pozostają wspomnienia – kolorów, kształtów, zapachów, widoku złotych łanów zbóż prztykanych czerwonymi makami, cudnych zachodów słońca nad morzem, szmaragdowych lasów hen, wysoko w górach. I one będą z nami przez te wszystkie miesiące, aż do następnego lata.
Arrivederci estate…
Ja żegnam się z latem makami.
Zatrzymałam je na szklanym talerzu, który będzie mi przypominał wakacje.
Do zbudowania tła wykorzystałam moją ulubioną technikę monotypii. Tym razem połączyłam ją ze złoceniami.
Monotypię zrobicie z wykorzystaniem płytek Gelli Plate.
Są dostępne w kilku rozmiarach i kształtach. Ja zazwyczaj rekomenduję kupno największej, bo z jej pomocą ozdobicie nawet duży przedmiot, bez konieczności dopasowywania wzoru.
Mój talerz jest w kolorach złoto-błękitno-turkusowych. Jest jasny i świetlisty, tak jak letni poranek.
Głównym motywem są maki.
Wykorzystałam tu piękny szablon Stamperii.
No i oczywiście jest to przedmiot w pełni użytkowy, można go bez obaw przestawiać i przesuwać po stole, bez obawy o uszkodzenie ( tył jest zabezpieczony pastą Stone)
LIVE THE LIFE JULIO…
Jeśli istnieje coś, co lubię robić, tak bez żadnych oporów (poza szkłem rzecz jasna), to są to księgi.
Nie skrzynki, szkatuły i pudełka, a właśnie księgi.
Dlatego ucieszyłam się, gdy poproszono mnie o zrobienie czegoś dla maleńkiej dziewczynki z okazji jej chrztu. Zaraz pomyślałam sobie o księdze. Wiedziałam, że będzie to taka księga, która w żadnym razie nie będzie przypominała wszelkiego typu pudeł „chrzcielnych” jakich zatrzęsienie wokół. Będzie inna, jedyna i niepowtarzalna. I taka, która będzie się kojarzyła z dzieckiem i „rosła” razem z nim, a nie z chrzcinami tylko.
Był tylko jeden problem – kolor…
Wiadomo, że powinna być jasna, a ja do jasnych prac czuję awersję, nie lubię i już.
Ale przecież to dla maleńkiej dziewczynki, więc wszelkie mroczności odpadają w przedbiegach. Czyli jednak jasna być musi.
Ale przecież nie biała.
Wybrałam zatem jako kolor przewodni rozbieloną ostrężynę i pomieszałam ją ze sproszkowanym srebrem. Dzięki temu księga nabrała elegancji i świetlistości.
Potem poszło już z górki – dodałam elementy perłowe i złote (w różnych odcieniach), część z nich podkreśliłam metalicznym srebrem, część okułam w czyste srebro.
Przemyciłam też przesłanie LIVE THE LIFE – ŻYJ ŻYCIEM – widoczne tylko pod pewnym kątem, napisane srebrnym proszkiem…
Głównym elementem zdobniczym uczyniłam Drzewo Życia Klimta. To dość gruby relief, wykonany własnoręcznie spreparowaną masą perłową, a następnie wypaloną, dzięki czemu uzyskałam spękania, które później lekko podkreśliłam bitumem.
Z tyłu skrzynki umieściłam drugi relief – FAMILIA – wykonany w ten sam sposób. Dodałam też cztery niewielkie kaboszony z miką i tuszami alkoholowymi, żeby dodatkowo zabezpieczyć relief i które współgrając z głównym kaboszonem umieszczonym z przodu spinają obie części księgi w całość.
Środek utrzymałam w odcieniach złota. I tu elementem łączącym jest drzewo Klimta z wkomponowanym zdjęciem dziecka, przetransferowane na szlagmetal.
Dno skrzynki to transfer pięknego tekstu, który otrzymałam, traktujący o aniołach – …”abyś pamiętała, że anioły istnieją naprawdę, trzeba tylko pozwolić im być” – to jego fragment.
Bardzo lubię anioły, pokusiłam się więc o zrobienie takiego z kawałków szlagmetalu o różnych odcieniach złota i dopiero na niego przetransferowałam tekst.
Całość głęboko zatopiłam w żywicy, dzięki czemu i drzewo, i tekst o aniołach nabrały głębi.
I to już wszystko…
Księga drewniana
21×28 cm
mixed-media
VINTAGE Z GABINETU GENTLEMANA…
Witacie Wszyscy Skądkolwiek Jesteście.
Przybywam do Was z kolejnym projektem.
To organizer na listy i klucze.
Na rynku jest sporo różnych organizerów, mnie jednak zauroczył właśnie ten.
Wybrałam go z paru powodów:
po pierwsze – i dla mnie nie do przecenienia – jest duży,
po drugie ma bardzo niespotykany, oryginalny kształt,
i po trzecie – można go powiesić na ścianie.
Postanowiłam ozdobić go w stylu vintage. Chciałam, żeby choć trochę kojarzył się z gabinetem angielskiego gentlemana z przełomu XIX i XX w, żeby pomimo upływu lat, które odcisnęły na nim piętno (jest dość mocno postarzany) był wciąż elegancki…
Wykaz wszystkich użytych przeze mnie materiałów i sposobu jego wykonania znajdziecie na blogu Sztuki Zdobienia, gdzie post się ukazał jako inspiracja na lipiec.
MIXED-MEDIA Z PENTACOLOREM, EDYCJA DZIESIĄTA…
… już wkrótce, w czerwcu, spotkamy się w Skoczowie 🙂
Przedstawiam Wam więc projekty, które na to spotkanie przygotowałam:
-
Notatnik i piórnik wykonany w technice monotypii (mojej ostatniej miłości)
2. White Angel – tynk
3. Czas Maków – blejtram, impasto
Zapisy: tu…
LAMPION Z POWIEWEM SECESJI…
Przyszła.
Nareszcie!
I rozgościła się na dobre.
Pani Zielonooka, pachnąca kwiatami, rozśpiewana ptasimi trelami, kolorowa i wyzłocona słońcem.
Wyczekana i wytęskniona.
Wiosna.
A wraz z nią nastał czas romantycznych wieczorów, ciepłych i długich, czas spotkań z przyjaciółmi w ogrodzie, na tarasie lub na balkonie.
Lubicie takie wieczory?
Wiem, że lubicie, bo kto by siedział w domu, gdy wokół szaleje przyroda i mami nas milionem woni przypisanych tylko wiośnie, a gdzieś obok śpiewa słowik ukryty w bzach?
Znacie kogoś takiego? Ja nie znam…
Zapraszam więc Was na wieczorne pogaduchy do wiosennego ogrodu, usiądźmy i porozmawiajmy przy lampce wina i nastrojowym blasku świecy.
Przygotowałam nawet na tę okazję lampion, żeby psotny wiatr nie zdmuchnął jej płomienia…
Jest szklany i duży. Zdobią go elementy roślinne, trochę nawiązujące do ukochanej przeze mnie secesji.
Wykonany w technice mixed-media.
Pozostawiłam na nim dość dużo czystego szkła, żeby nie tłumił światła, a tylko je rozpraszał.
PUDŁO STAMPS VOYAGER VINTAGE…
Jestem Vika, i jestem stemploholiczką.
Tak, tak, jestem nieuleczalną stemploholiczką. Zbieram te stemple od lat, wrzucam bez ładu i składu do szuflady, a jak trzeba jakiś znaleźć, to przerzucam te góry silikonu i gumy w nieskończoność, tracąc przy tym nerwy. Postanowiłam więc coś z tym zrobić i jakoś nad tym chaosem wreszcie zapanować.
I stąd pomysł na pudło (pierwsze u mnie, ale już wiem, że będą następne, bo pomysł okazał się strzałem w dziesiątkę) i na tematyczną segregację.
Jako pierwsze postanowiłam ujarzmić stemple o tematyce podróżniczej, a to za sprawą cudnych papierów Stamperii z serii Sea Land.
Jak tylko je ujrzałam to zaraz wiedziałam, że muszę coś z nimi zrobić, bo były na nich… balony.
A balony kocham miłością wielką i dozgonną….
Pudło powstało jako inspiracja dla Sztuki Zdobienia – tam też znajdziecie opis wykonania pudła i specyfikację wszystkich materiałów użytych przeze mnie w tym projekcie.
JAJO W STEAMPUNKOWEJ KLATCE…
…czyli Milczenie Owiec, znaczy chciałam powiedzieć Gęsi…
Nie jestem jajowa (ani zresztą bombkowa też nie). Nie lubię ich robić. Moja niechęć jest duża i zatwardziała i prawie tak wielka jak ta, którą czuję do butelek. Choć „prawie” robi tu jednak różnicę.
Nie zmienia to jednak faktu, że nie lubię i już. A ostatnio w ogóle czuję awersję do jakiejkolwiek aktywności craftowej, więc dawno temu zamówione pisanki nie miały wielkich szans na zrobienie.
Obiecałam…
Ale w żaden sposób nie mogłam się za nie zabrać.
Cóż więc począć, gdy trzeba zrobić na gwałt ileś tam, sporo, tych jaj, a nie można się zmusić do roboty? Gdy się nie chce ogromnie, gdy nie ma motywacji, a czas goni?
Otóż wtedy należy zrobić coś dla siebie, takie coś-bylecoś, bez ładu, składu i planu, bez napinki, bez myślenia, dla samej zabawy i przełamania niechęci do jakiejkolwiek aktywności, i liczyć, że potem siłą rozpędu uda się zrobić również i te zaległe.
Kiedyś już korzystałam z tej metody i pomogło, więc i tym razem postanowiłam spróbować, choć wielkich nadziei nie miałam. No ale nóż-widelec…
I co??
I pomogło!!!
To co ujrzałam w swoich rękach, gdy skończyłam, rozśmieszyło mnie do łez 😀 Było tak niepodobne do niczego, że bardziej już nie można. Choć właściwie nie, trochę było podobne, bo natychmiast skojarzyło mi się z maską na twarzy Hannibala Lectera, a to rozśmieszyło mnie jeszcze bardziej. I jeszcze w dodatku w niczym, absolutnie w niczym, nawet w najmniejszym fragmencie (ogólny kształt jaja się nie liczy!) nie przypominało pięknych, jasnych, wiosennych pisanek, które zamierzałam zrobić. Rozśmieszyłam się więc jeszcze bardziej 🙂
A że śmiech zawsze działał na mnie mobilizująco i ozdrowieńczo to i zachciało mi się te czekające jaja jednak zrobić.
Tego śmiesznego jaja nie zamierzałam nigdy nikomu pokazywać. Jednak po zastanowieniu zmieniłam zdanie – właśnie z uwagi na terapeutyczne właściwości śmiechu.
I jako, że śmiech jest ostatnio u mnie towarem mocno deficytowym, a przecież bez niego życie jest smutne, szare i ponure, postanowiłam się nimi – i jajem, i śmiechem – z Wami podzielić.
Śmiejcie się więc na zdrowie, jako i ja się śmiałam.
KŁAMAŁAM…
Tak, nie da się ukryć – kłamałam… Całkiem niedawno powiedziałam głośno i wyraźnie, że kończę z czerwienią. Że mam jej dosyć. Że jej czas przeminął. Że definitywne finito. Że doszłyśmy do rozdroża i nasze drogi się rozchodzą, i koniec, kropka, szlus.
No i co? Kłamałam!
Na swoje usprawiedliwienie nie mam nic, bo co to za tłumaczenie, że naprawdę tak myślałam? Żadne. I nie ma co się oszukiwać. Kłamałam i tyle.
Kłamałam, bo całkiem niespodziewanie wróciłam do czerwieni.
Jakoś tak bez zastanowienia sięgnęłam po tubę z czerwoną farbą i poooszłooo… Znowu popełniła się czerwona bombka. Znowu, choć zaklinałam się, że już nigdy więcej…
Jaki z tego wniosek? Nigdy nie mów nigdy 😉
Medalion, akryl, średnica 12 cm, mixed-media
embossing, złocenia, mika,
szklane mikrokulki, barwniki dyspersyjne
czarny brokat diamentowy, biały brokat diamentowy, czerwony brokat,
farby akrylowe
żel z efektem szkła
CHODZIŁO ZA MNĄ ZŁOTO…
Długo i wytrwale.
Ale zawsze jakiś inny kolor brał górę i wygrywał, ot choćby czerwień, która była ze mną przez ostatnie pół roku i która dokumentnie mi się już przejadła, i z którą się definitywnie pożegnałam moją ostatnią czerwoną bombką.
Nastało zatem kolorystyczne bezkrólewie. Czemu więc nie pobawić się w Midasa? Tym bardziej, że każde spojrzenie za okno nastraja melancholią i zniechęceniem, bo nic tyko szarość, ciemność i beznadzieja? Czemu nie dać szansy złotu? Bo przecież złot różnych mam zatrzęsienie – różnych: zielonych, starych, szampańskich, diamentowych, Inków, Majów, królewskich, perłowych, satynowych, Faraonów i co tam jeszcze producenci wymyślili, w farbach, płatkach, tuszach, brokatach,
pastach i proszkach… Czemu więc nie dodać trochę blasku i złotego blichtru szarej rzeczywistości?
Pewnie, że dodać. W końcu nadchodzi czas Świąt, więc i okazja ku temu odpowiednia.
Zrobiłam zatem złotą bombkę.
A skoro miałam być tym Midasem to nie oszczędzałam i złotem tu aż kapie. Można by rzec, że złoto tu na złocie i złotem pogania. Ale co tam – raz nie zawsze, zawsze nie wciąż. Chciałam mieć złoto to i mam. Na jakiś czas mi wystarczy 🙂
Medalion, akryl, 12 cm
zdobiony wewnątrz i na zewnątrz
ŚWIĘTA, MAGIA I BROKAT…
Za oknem mokro i ponuro. Wiatr gnie drzewa, deszcz dzwoni w okienne szyby, dni są krótkie i szare. I to jest właśnie ten czas gdy zaczynamy myśleć o Świętach. Tęsknimy do rozświetlonej choinki, do skrzących się w blasku świec bombek, do odświętnie przystrojonych okien. Tęsknimy do magii…
I ja Wam tę magię przynoszę, bo mój świąteczny witraż specjalnie przygotowany na najbliższe warsztaty w Farbach i Kredkach, gościnnym poznańskim sklepie, taki jest. Roziskrzony brokatem, błyskający złotem i miedzią, delikatnie przepuszczający światło – słowem świąteczny i radosny. I magiczny, zmieniający kolory jak za dotknięciem czarodziejskie różdżki, gdy tylko padnie na niego najmniejszy promyk światła…
CZERWIEŃ JAK PIEKŁO GORĄCA, SŁODKA JAK MIŁOŚĆ I JAK ARGENTYŃSKIE TANGO NAMIĘTNA…
Czas płynie nieubłaganie, nastała jesień, zima za progiem czeka, a z zimą i Święta.
Nic więc dziwnego, że moje listopadowe projekty na warsztaty w Skoczowie nawiązują do zimy i Świąt właśnie.
Przygotowałam dla Was zimowe, oszronione pudło na pachnące i rozgrzewające herbaty, tak przez wszystkich kochane, gdy za oknem śnieg, szklany lampion, magiczne szkiełko, które ożywa gdy rozświetli je migotliwy płomień, szklaną bombonierę na pierniki lub inne łakocie i naturalnie bombkę…
Łączy je czerwień, ostatnio mój ulubiony kolor, szkło, i oczywiście świąteczny klimat. I brokat, bo bez niego nie ma Świąt.
FRESK, KAMIEŃ, TYNK I RDZA…
słowem mural, czyli drugi projekt siemiański.
To duży kawałek „ściany” ze starym, w niektórych miejscach zatartym przez czas freskiem, gdzieniegdzie tylko czarującym swym dawnym blaskiem i powycieraną przez upływ lat farbą. Zdobią ją żelazne, zardzewiałe dekory umieszczone w narożnikach.
W centralnej części ściany umieszczony jest fragment muru, jakby wycięty z jakiejś starej, antycznej budowli po to tylko, żeby uratować zamieszczone na nim kamienne dekory.
Trzymają go żelazne śruby nawiązujące do dekorów na ścianie i podkreślające jego ciężar.
Całość jest utrzymana w kolorystyce przybrudzonej, poszarzałej bieli, w szarościach i wyblakłej zieleni.
Projekt autorski.
Mixed-media
deska 65×50 cm
WULKAN – ASCETYCZNY GLAMOUR…
Jak tylko go zobaczyłam, natychmiast błysnęła mi myśl – wulkan!
Bo ten wazon właśnie tak wyglądał, jak wulkan z kraterem…
Jest z grubego (0,7 cm) , lanego szkła, w pięknym kształcie, z grubym dnem.
Trochę trwało zanim mogłam do niego usiąść, musiał swoje odczekać, bo do robienia szkła trzeba mieć natchnienie i spokój. Szkło nie lubi wykradanego czasu. Szkło jest zaborcze.
Ale jak wreszcie wyjęłam ten wazon z pudła po kilku miesiącach zapomnienia to znów pomyślałam – wulkan.
Postanowiłam zatem zrobić go inaczej niż dotychczas.
Chciałam, by z jednej strony był delikatny i gładki, z drugiej zaś surowy i chropowaty. I żeby był raczej monochromatyczny. Dlatego użyłam tylko dwóch kolorów – srebra i czerni.
I żeby był pełen kontrastów.
Stąd znalazło się tu stare, spatynowane, kute srebro obok gładkiego i jasnego, stąd jest szorstkość lawy mieniącej się „stopionymi” rudami metali obok przezroczystego i błyszczącego szkła. Jest też efekt lustra widoczny od środka (niestety nie udało mi się do końca tego sfotografować, ale jest, słowo!).
Połączyłam więc efekt glamour z surowością i ascetyzmem.
A oto i on – mój Wulkan 🙂
Wazon 27×27 cm, lane szkło, część kompletu
mixed-media
wypalany
przedmiot użytkowy
Projekt autorski.
D5 Creation
